Wie ist Matt Harnacke?

Matt Harnacke begon zijn carrière op 17-jarige leeftijd, toen hij zijn eerste show liep voor het grote, internationale modemerk Emporio Armani. Inmiddels is Matt naast succesvol model ook een van de grootste influencers in de paardensportwereld en professioneel ruiter. Met honderdduizenden volgers op social media en YouTube is Matt uitgegroeid tot een rolmodel voor paardenmensen overal ter wereld.

Maar hoe is zijn modellencarrière echt begonnen? Waarom is hij vanuit Australië naar Nederland verhuisd? Waar moet je allemaal aan denken als populaire influencer in de paardensportwereld? En hoe gaat hij om met haatreacties en vooroordelen op internet? Wij kregen de kans om Matt te spreken en al deze vragen te stellen. Lees verder en maak kennis met Matt Harnacke!

Matt en zijn carrière als ruiter

Je bent al op jonge leeftijd begonnen met rijden. Hoe kwam je voor het eerst in contact met paarden?

– Ik hield eigenlijk altijd al van dieren. Mijn ouders hadden vrienden met een rijbak, daar gingen mijn broer en ik altijd heen. En daar heb ik ook mijn eerste rijles gehad. Ik was toen 8 jaar en ergens rond die tijd besefte ik me dat paarden echt mijn passie zijn, hoewel ik toen nog best wel bang voor ze was. Maar ik wilde zo graag, dat ik mijn ouders maar bleef vragen of ik vaker mocht lessen. En al snel kregen mijn broer en ik elke week les. Na een jaar of twee besefte mijn broer dat dit niet zijn ding was en stopte hij met rijden. Hij verloor zijn interesse, terwijl ik al fanatieker werd.

Inmiddels ben je dressuurruiter en heb je al veel wedstrijden gereden. Waar komt je interesse in dressuur vandaan?

– Ik heb springen altijd leuk gevonden, maar de paarden die ik had waren er nooit zo goed in. Het waren geen natuurtalenten, dus daarom ging ik maar dressuur rijden. Ik heb zeker interesse in springen, maar mijn hart ligt bij de dressuur.

Als we naar je video's kijken, lijk je echt een band te hebben met je paarden. Hoe bouw je die band op? Wat moet je ervoor doen?

– Ten eerste heb ik niet zo veel paarden. Dat maakt het makkelijker om er een goede band mee op te bouwen. En er is niemand die druk op me uitoefent om iets te doen wat ik niet wil. Ik heb geen klanten voor wie ik goed moet presteren. Ik voel dus ook niet de druk om de doelen van iemand anders te verwezenlijken. In mijn rijden vind ik het heel belangrijk om te kunnen doen wat ik denk dat nodig is. Daar heb ik ook een beetje mijn eigen trainingsregime en structuur omheen gebouwd. Ik houd altijd veel ruimte vrij om leuke of heel andere dingen te doen. Natuurlijk train ik veel in de bak, maar ik maak ook veel buitenritten. En ik denk dat dat een hele goede manier is om een paard te leren kennen. Mijn paarden zijn een deel van mijn familie. Ze zijn me heel dierbaar en ik ben blij dat ik ze zo in mijn leven kan hebben.

Hoeveel paarden heb je momenteel?

– Ik heb er nu vier van mezelf:

• Sureno: een PRE-hengst

• Chase: een warmbloed ruin

• Emporio: een PRE-hengst

• Bear: een American Miniature Horse

– Ik weet niet of het verstandig is om dit naar buiten te brengen, maar ik denk erover om er nog een te kopen.  Ik heb onlangs een paar prachtige Friezen gezien en ik zou het geweldig vinden om er zelf een te hebben. Ik heb er altijd al eens mee willen fokken, omdat er in Australië nauwelijks Friezen te vinden zijn. Dus mijn interesse was groot toen ik naar Nederland kwam. Maar ik heb ook een schitterende KWPN'er gezien die ik echt te gek vond, en ik ben natuurlijk dol op PRE's, haha! Dus ik weet het nog niet. Ik wil niks forceren, maar als er echt een fijn paard op mijn pad komt, zal ik er zeker over nadenken.

Professioneel model

Naast ruiter ben je ook model. Klopt het dat je bent gescout tijdens een paardenevenement? Kun je ons iets vertellen over die dag?

– Ja, dat klopt! De meest toevallige plek waar zoiets zou kunnen gebeuren, haha. Toen ik zeventien was, gaf ik les op een manege en op een dag ging ik naar een springwedstrijd waar een aantal vrienden van me moest rijden. Na afloop gingen we naar een van die pop-uprestaurantjes om iets te eten, toen er een vrouw naar ons toe kwam. Ik dacht dat ze met een van mijn vrienden wilde praten, dus ik was nogal verrast toen ze zei dat ze eigenlijk mij even wilde spreken. Ze stelde zichzelf voor, vertelde voor welk modellenbureau ze werkte en gaf aan dat ze geïnteresseerd waren in mij als model. En zo is het eigenlijk begonnen.

Hoe voelde het voor jou toen je die vraag kreeg? Was het vanzelfsprekend voor je om ja te zeggen?

– Nou, ik was al eens door een ander bureau gevraagd toen ik zestien was, en toen heb ik nee gezegd. Ik had veel moeite met hoe ik eruitzag en was iemand die liever op de achtergrond bleef. Als kind was ik erg dun en ik vond het moeilijk dat ik er niet 'normaal' uitzag. Dus nee, het was niet vanzelfsprekend om op haar aanbod in te gaan. Maar na overleg met mijn ouders besloot ik om het modellenwerk een kans te geven.

“Als er een groepsfoto werd genomen, was ik degene die wegsloop. Het was eigenlijk het laatste wat ik wilde doen.”

– Matt Harnacke

Wat gebeurde er daarna? Hoe lang duurde het vanaf het moment dat je tekende bij het bureau voordat je al die bijzondere shows en shootings ging doen?

– Mijn eerste klus volgde één week later. Het was voor Dolly, een soort van Vogue-achtig tijdschrift voor tieners in Australië. Ik vond het doodeng, maar ik heb het gedaan. En hoewel ik in het begin elke keer stikzenuwachtig was, merkte ik dat het steeds makkelijker werd. Niemand kan je leren hoe je je op je gemak voelt voor de camera, dat kost tijd. Als je eenmaal een bepaald aantal vlieguren hebt gemaakt, wordt het beter. Eerst deed ik veel klussen in Australië, na 6 maanden liep ik mijn eerste serie shows in Europa. Ik deed een paar hele grote shows in Londen, Parijs en Milaan, voor merken als Dolce en Gabbana, Emporio Armani en Georgio Armani. Toen ik daarna terugkwam in Australië, ging het allemaal heel snel! Ik werd geboekt voor grote campagnes, kon meer shows lopen en meer internationale klussen doen: de VS, Groot-Brittannië, Azië... Ik reisde de hele wereld over en leefde vanuit mijn koffer.

Wat heeft het modellenwerk je geleerd?

– Ik heb geleerd dat er voor iedereen een plek is. Ik denk dat veel mensen modellenwerk zien als iets dat slecht kan zijn voor je zelfvertrouwen omdat je veel kritiek krijgt. Maar voor mij was het andersom. Het hielp mij juist om mezelf en mijn uiterlijk te accepteren. Als je shoots en campagnes doet in de modellenwereld, merk je dat ze vaak de 'slechtste' foto van jou pakken. Omdat zij kijken naar de kleding, het licht en al die andere dingen waar jij niet aan denkt. Toen ik dat besefte... nou ja, laat ik het zo zeggen: vanaf toen kon het me eigenlijk geen reet meer schelen. Ik accepteerde het feit dat ik al deze klussen zou doen, dat zij foto's van me zouden nemen in de meest vreselijke hoeken en dat de slechtste dan op billboards, bussen en noem maar op terecht zou komen. En ik vond het prima. Ik ben er alleen om mijn werk te doen, en hoe ik eruitzie is heel subjectief en niet belangrijk.

Groot op social media

Je hebt inmiddels ongeveer 700.000 volgers op Instagram en bijna 400.000 abonnees op YouTube. Hoe komt het dat je zo groot bent geworden op social media?

– Ik denk dat mijn verhaal net even anders is. En ik denk ook dat ik het weet te delen op een manier die interessant is voor anderen. Ik heb geluk gehad met de kansen die ik heb gehad in mijn leven. Daardoor kon ik allerlei verschillende dingen laten zien uit de paardenwereld, de modellenwereld, enzovoorts. Het is ook belangrijk dat wat je post leuk is om naar te kijken. Ik kijk altijd naar de video's die ik maak voordat ik ze post. En soms besef ik dan dat ze saai zijn en niet leuk om naar te kijken – en dan zet ik ze niet online.

Wat vind je het leukste aan je werk?

– Ik voel me bevoorrecht dat ik dit leven mag leiden. Ten eerste ben ik eigen baas, en dat vind ik geweldig. Daarnaast, alle ervaringen en kansen die ik krijg, de mensen die ik ontmoet, het netwerken en de waanzinnige plekken waar ik kom.

“Elke dag is anders en boeiend, daar geniet ik enorm van.”

– Matt Harnacke

Het kan moeilijk zijn om een grote naam te zijn op social media. Voel je je wel eens onbegrepen? Merk je dat mensen vooroordelen hebben over jou?

– Ik vermoed dat veel mensen denken dat ik nogal arrogant ben voordat ze me ontmoeten. Dat komt natuurlijk veel voor onder mensen met mijn beroep. Maar dat ben ik helemaal niet. De helft van de tijd kijk ik niet eens in de spiegel voordat ik de deur uitloop, ik zet gewoon een hoed op en ga. Ik denk dat dat ook door het modellenwerk komt. Na een shoot van 10 uur ben je zelf de laatste persoon die je wilt zien. Ik vind mezelf niet arrogant, en ik hoop, en heb ook van anderen gehoord, dat ik dat niet ben.

– In de eerste plaats heb ik gewoon veel respect voor iedereen, dat is iets wat mijn ouders me al heel jong hebben bijgebracht. Ik denk dat ik daarom weinig haatreacties krijg. Ik probeer ook proactief te zijn en juist kansen te creëren om mensen te informeren. Een paar YouTube-video's geleden maakte ik bijvoorbeeld een buitenrit en mijn paard droeg een stang-en-trens. Ik wist dat ik daar veel commentaar op zou krijgen en dat volgers daar vraagtekens bij zouden zetten. Dus legde ik aan het begin van de video zorgvuldig uit waarom ik voor dit bit had gekozen, en de reacties bleven kalm. Soms kun je dat moment van haat omzetten in een kans om te informeren, zodat we er allemaal een beetje van groeien.

Naast Instagram en YouTube heb je samen met Jesse Drent ook een online platform opgezet onder de naam 'Horseworld TV'. Kun je ons iets meer vertellen over dit platform?

– Ik vond altijd al dat de paardenwereld zo ver af staat van media en entertainment. Als je tv keek, was alles oud en achterhaald. Ik vond het helemaal niet interessant of leuk om naar te kijken. Jesse en ik hadden ook het gevoel dat er een grote kloof bestond tussen 'de gewone ruiter' en topruiters. Dus de theorie achter HorseworldTV was, en is nog steeds, om de gewone ruiter en de topruiter op een leuke manier en via verschillende soorten media met elkaar in contact te brengen. En dat doen we eigenlijk sinds november vorig jaar.

Jesse en jij lijken samen een hele goede chemie te hebben. Hoe vullen jullie elkaar aan als jullie samen leven, werken en reizen?

– Jesse en ik houden elkaar goed in balans. Ik denk allereerst dat we ieder een heel andere kijk op de wereld hebben. Dat is fijn, want het zou niet werken als we te veel hetzelfde zijn. Daarnaast lachen we allebei graag en veel. We proberen het altijd luchtig te houden en nemen elkaar niet te serieus. Het belangrijkste is dat we een leuke tijd hebben. We maken ons allebei niet zo druk over wat andere mensen van ons denken. Natuurlijk zijn we altijd respectvol, maar voor ons gaat het er vooral om te genieten van wat we doen. We voelen ons zo bevoorrecht dat we deze kans krijgen, die willen we ten volle benutten.

De grote verhuizing van Australië naar Nederland 

Je woont nu al een paar jaar in Nederland.  Wat was de belangrijkste reden voor je om naar Nederland te verhuizen?

– Dat is een goede vraag. Eerst wist ik niet waar ik heen wilde, ik wist alleen dat het een echt paardenland moest zijn, en niet weer een eiland. Ik wilde met mijn auto de grens over kunnen als ik daar zin in had. Daardoor bleven er niet zo veel opties over. Ik kende al een paar mensen in Nederland, het is een belangrijk paardensportland, iedereen spreekt Engels, het ligt supercentraal in Europa en het is maar 45 minuten vliegen naar Groot-Brittannië. Er waren veel redenen waarom ik voor Nederland koos, het is een prachtig land.

Het is een moedige beslissing om naar een ander land te verhuizen! En om aan een heel andere carrière als model te beginnen. Je doet veel moedige dingen! Ben je altijd al iemand geweest die graag kansen en avonturen aangaat?

– Ik denk dat het voor een groot deel een soort naïviteit is. Een goede eigenschap in mijn ogen, want vaak sta ik niet helemaal stil bij waar ik aan begin. Ik denk niet na over alles wat er zou kunnen gebeuren. Ik heb gewoon zoiets van 'klinkt leuk, laten we dat doen!' Een beetje zoals een vijfjarige in het leven staat. En dat is goed, want als je na gaat denken over alle beren op de weg, doe je veel dingen niet meer.

“Ik heb gemerkt dat als je een kans aangrijpt, het bijna altijd goed uitpakt.”

– Matt Harnacke

Maya Delorez x Matt Harnacke

Wat sprak je zo aan aan Maya Delorez?

– Ik kende jullie merkambassadeur Carl Hedin al een tijdje, en toen hij zijn collectie in samenwerking met jullie uitbracht, wilde ik hem steunen. Dus ik kocht de producten, paste ze en dacht: "Wow! Ik vind ze eigenlijk echt heel goed!" Meestal probeer ik producten een week of twee voordat ik iets aanraad, en in die tijd merkte ik dat ik steeds weer deze items uit mijn kast trok. Het waren kleren die ik echt graag droeg en die ik oprecht kon aanraden. En toen ik dat deed, kreeg ik ook heel goede feedback van mijn volgers.

Heb je ook favoriete producten?

– Het product dat ik het meest draag, is de zwarte rijbroek met groene strepen op de zakken, de Felix Sport Breeches. Die heb ik eigenlijk altijd aan, ik vind het een geweldige broek. En de Tech Polo's zijn ook top! Ik heb ze alledrie: Ville, Freddie en Rodger. De pasvorm, het materiaal en de kwaliteit zijn fantastisch. Dat zijn mijn favorieten op dit moment. En de sokken natuurlijk! Hahaha, die zijn ook heel goed!

Je hebt in slechts een paar jaar tijd zoveel opgebouwd met je bedrijf, paarden, social media en alles. Waar zie je jezelf in de toekomst?

– Dat is een goede vraag. Ik ben eigenlijk blij dat ik het antwoord niet weet. Want als ik vroeger al had geweten wat ik wilde, was ik nu niet waar ik nu ben. Dus het is alleen maar goed dat ik geen doordacht plan of strategie had voor de toekomst, en ik hoop dat dat zo blijft. Ik ben heel benieuwd wat de toekomst verder voor mij in petto heeft! 

5 korte vragen 

Modeshow of dressuurwedstrijd? 
– Die is moeilijk! Er gaat niks boven het lopen van een show – maar paarden zijn mijn passie! Als ik echt moet beslissen op basis van dat ene moment, dan wint de show. Want van tevoren heb je al die castings gedaan, de volle zaal wacht op je, overal kom je media en celebrities tegen. Het lopen zelf duurt maar een seconde of 45, maar er is zo veel energie! En het gevoel dat je krijgt tijdens het lopen is waanzinnig. Dus mijn antwoord is de modeshow, op basis van het gevoel dat het moment zelf geeft.

Favoriete socialmediaplatform?
– Instagram.

Ruin, hengst of merrie?
– Hengst natuurlijk!

Favoriete emoji?
– Oh, ik heb er meerdere... De gespierde arm vind ik leuk (💪), en het lachende gezichtje met een traan (🥲).

Australië of Europa?
– Europa.

Wat is je favoriete gerecht?
– Om zelf te maken, bedoel je?! Dan niks... Ik HAAT koken! Maar ik maak wel elke ochtend spiegeleieren op toast met een laagje truffelmayonaise eronder. Klinkt gek, maar het smaakt echt heel lekker!