Haar paardrijavontuur begon, zoals voor velen van ons, op 2,5-jarige leeftijd met ponyrijden op de kermis. Sindsdien spelen paarden en paardrijden een belangrijke rol in het leven van Stephanie Holmén. Als jonge ponyruiter deed ze aan eventing, dressuur en springen voordat ze definitief besloot om zich toe te leggen op springen.   

Van 2013 tot 2023 werkte ze als stalruiter op de bekende Grevlunda Stables, voor niemand minder dan topruiters Peder Fredricson en Lisen Bratt Fredricson. Tijdens haar 10 jaar daar was ze verantwoordelijk voor de training en het management van de paarden en deed ze waardevolle wedstrijdervaring op, variërend van kampioenschappen voor jonge paarden tot de wereldbeker die ze won.  

Nu staat Stephanie voor een nieuwe uitdaging in haar carrière: ze gaat zelfstandig verder op Borelund Stable in Skåne.  Haar doel: niets minder dan de top. Wij bij Maya Delorez zien een veelbelovende toekomst voor haar en zijn erg benieuwd hoe ze zich verder gaat ontwikkelen! 

Over Stephanie Holmén 

Leeftijd: Geboren 27 januari 1991
Woonplaats: Skåne, Zweden  🇸🇪
Beroep: Professioneel springruiter 
Instagram: @holmenstephanie 

👋 Hey Stephanie! Laten we eens beginnen met hoe je in de paardensport terecht bent gekomen. Wanneer ben je begonnen met rijden?  

– Ik begon met paardrijden toen ik nog maar 2,5 jaar oud was.  Mijn ouders brachten me elke zaterdag naar Malmö Folkets Park, daar was een soort kermis waar je 20 minuten op een pony mocht rijden. Dat was het hoogtepunt van mijn week!   Ik was denk ik nog maar een jaar of 4 toen ik ging rijden op de manege, en daar bleef tot ik op mijn 7e of 8e mijn eerste pony kreeg. Als ponyruiter reed ik veel wedstrijden en deed ik zowel aan dressuur en springen als aan eventing. Toen ik D-pony's ging rijden, besloot ik om me te gaan focussen op het springen.   Ik haalde de Zweedse kampioenschappen, maar dat ging niet zo goed, haha! Dus ik stapte vrij vroeg over naar de paarden. 

– Ik was pas 13 jaar toen ik mijn eerste eigen paard kreeg, de toen 4-jarige Titanic. We hebben samen alles geleerd en kwamen steeds hoger, tot de Zweedse en Europese kampioenschappen voor Junioren aan toe. Uiteindelijk wonnen we goud op de Zweedse kampioenschappen voor Young Riders. Het was geweldig om dat samen met hem mee te maken.

Hoe kwam je bij Peder en Lisen op Grevlunda terecht? 

– Ik begon in 2013 op Grevlunda, na mijn tijd als Young Rider. Lisen had gezien hoe ik jonge paarden naar het hoogste niveau bracht en besefte dat ik wist wat het inhoudt om paarden op te leiden. Ze dacht dat ik als ruiter en als teamlid goed bij ze zou passen en bood me een baan aan. Daar ben ik haar ontzettend dankbaar voor, mijn tijd op Grevlunda was echt fantastisch.

Klopt het dat je de eerste keer nee zei? 

– Ja, dat klopt. De eerste keer dat Lisen me bij het team vroeg, bood ze me een baan aan waarbij ik alleen met jonge paarden zou gaan werken. Op dat moment had ik thuis al een goedlopend bedrijf, met paarden van groen tot Grand Prix-niveau. Ik keek er ontzettend naar uit om op wat hogere niveaus uit te komen, omdat ik al jaren met jonge paarden bezig was. Dus in eerste instantie sloeg ik het aanbod af. Maar ik moet eerlijk zeggen dat dat geen makkelijke beslissing was. Een week of twee later nam Lisen opnieuw contact met me op. Ze gaf aan dat ze een pauze zou nemen qua rijden en stelde voor dat ik haar Grand Prix-paarden over zou nemen. Daar hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken, uiteraard zei ik ja! 

In welk opzicht ben je veranderd tijdens je tijd op Grevlunda? 

– Ik heb 10 jaar lang op Grevlunda gewerkt, dat is mijn hele volwassen leven. Dus natuurlijk heb ik me als ruiter en als persoon behoorlijk ontwikkeld. Ik heb ontzettend veel gehad aan de nauwe samenwerking met Lisen en Peder, zij zijn geweldige voorbeelden voor me.

Wat zijn de belangrijkste lessen die je hebt geleerd? 

– Het is lastig om dat precies in woorden te vangen, want ik heb de kans gekregen om alles te leren, het hele systeem. Mijn rijden heeft zich natuurlijk ontzettend ontwikkeld. Ik heb heel veel verschillende paarden mogen rijden en waar ik eerst liever een rustiger paard had, rijd ik nu graag de pittigere en energiekere paarden. Maar ik heb ook veel geleerd over het management in het algemeen en het runnen van een professionele stal. Ik heb heel veel geleerd.

Heb je een favoriete herinnering die je met ons wilt delen? 

– Ik heb zo veel fantastische herinneringen, ik kan niet één specifieke noemen. Maar natuurlijk was er de Wereldbeker in Zürich met mijn paard Sparven en onze overwinning op de Nations Cup in Falsterbo: deel mogen uitmaken van het Zweedse team en dan ook nog in Falsterbo, een foutloze ronde rijden en dan eindigen als winnaars... Ik ben praktisch opgegroeid in Falsterbo en zat daar als kind al op de tribune, dus het is altijd een droom geweest om Zweden daar te mogen vertegenwoordigen op de Nations Cup. Dat dat ook gelukt is en dat we zelfs wonnen, is iets wat ik nooit zal vergeten. Maar natuurlijk zijn alle keren dat de jonge paarden het goed deden en zelfs wonnen ook fantastische herinneringen.

En nu ga je zelfstandig verder, wat is je doel voor de toekomst? 

– Ja, het is nu tijd om mijn nieuwe bedrijf op te zetten. Omdat ik nog maar net ben begonnen, heb ik nog geen specifieke doelen gesteld. Maar ik ga zowel met jonge als met oudere paarden aan de slag. Ik hoop echt dat ik opnieuw de top kan bereiken, dat is wat ik wil. Ik weet dat het een lange weg is, en dat ik afhankelijk ben van de eigenaren van de paarden. Dus ik hoop dat ik mooie samenwerkingsverbanden kan aangaan die me helpen om weer aan de top te komen. 

“Ik sta aan het begin van een nieuw hoofdstuk in mijn leven, een nieuw avontuur dat ik heel graag samen met Maya Delorez wil aangaan.”

– Stephanie Holmén

Hoe ziet een normale dag in je leven er op dit moment uit? 

– Sinds kort heb ik paarden op stal staan voor mijn bedrijf, dus in principe rijd ik de hele ochtend en soms zelfs nog even na de lunch. Daarna geef ik heel veel les, ik vind het geweldig om de ontwikkeling van mijn leerlingen te volgen.

Wat motiveert je? 

– Het zijn de paarden die me elke dag opnieuw motiveren. Hun ontwikkeling volgen en voelen. Ze geven me zo veel. Alles wat ik er met hart en ziel in stop, krijg ik driedubbel terug. 

Is er iets waar je graag beter in wilt worden? 

– Ik zou graag mijn rijden nog veel meer willen ontwikkelen. Mijn grondwerk en ook mijn rijden in de bak kunnen nog verder verbeteren.  Maar dat is het mooie van deze sport, je blijft jezelf ontwikkelen. En nu ga ik mijn eigen bedrijf starten, dus ook op dat vlak zal ik veel moeten leren. Maar ik ben er klaar voor en heb er heel veel zin in. Ik kijk uit naar alles wat ik de komende tijd ga leren.

Heb je een rolmodel, als ruiter of in het algemeen? 

– Er zijn veel geweldige mensen naar wie ik opkijk. In eerste instantie kijk ik vooral naar mensen die in mijn ogen hele goede ruiters zijn, want daar ligt mijn passie: mezelf ontwikkelen als ruiter. Het is moeilijk om specifieke namen te noemen, er zijn zo veel talentvolle ruiters die ook heel veel gevoel voor paarden hebben. 

Hoe zou je jouw perfecte paard omschrijven? 

– Mijn droompaard zou heel veel power hebben. Tijdens het springen wil ik die power voelen in de afzet. En mijn droompaard heeft heel veel karakter en levenslust! Hij is eerder te heet dan flegmatiek en wil graag werken. En moedig en voorzichtig tegelijk: die combinatie is moeilijk te vinden, maar als je 'm vindt heb je goud in handen.

Wat is je beste advies voor jonge ruiters die zich willen ontwikkelen in de sport? 

– Tegen jonge ruiters die beter willen worden, zou ik het volgende zeggen: 

• Durf ruimte in te nemen 

• Durf vragen te stellen 

• Probeer te rijden voor goede, succesvolle stallen waar je naar opkijkt – zowel qua manier van trainen als qua omgang met paarden. Leer zo veel mogelijk, over zo veel mogelijk. Niet alleen qua rijden, maar ook op alle andere vlakken.

Als je elk springpaard ter wereld zou mogen rijden, welke zou je dan kiezen? 

– Op dit moment zou dat natuurlijk King Edward zijn.

Wat is je favoriete product van Maya Delorez? 

– Ik vind de Stephanie Everyday Halfzip heel fijn. En ik heb twee favoriete rijbroeken: Classic en Compression. 

Maak de zin af: 

Als ik geen springruiter was, zou ik … iets anders doen dat met paarden te maken heeft. 
Voor een wedstrijd luister ik graag naar … mooie, vrolijke muziek 
Wanneer ik mensen uitnodig om te komen eten, maak ik … niet echt ingewikkelde dingen, haha! 
Ik kan niet zonder … Carl en mijn corgi Ellie. 
Iemand die ik graag zou ontmoeten is … Ariana Grande. 
Wanneer mijn wekker 's ochtends gaat, denk ik  … ik ben blij dat ik ouder word en wakker word voordat de wekker gaat, haha.  
Wanneer ik 's avonds thuiskom van stal, houd ik ervan om … lekker te eten en gezellig tijd met mijn familie door te brengen.