Michael Duff komt uit een paardenfamilie en wist altijd al dat hij springruiter wilde worden. Nog maar 17 jaar oud was hij toen hij de deur uitging om ‘zichzelf waar te maken’, en inmiddels rijdt hij regelmatig mee op 5-sterrenniveau. Hij won onder meer Europees teamzilver in 2023 en de Longines Global Champions Tour Grand Prix in Miami in 2024. 

In dit interview leren we Michael beter kennen en ontdekken we waar hij zijn inspiratie vandaan haalt en wat zijn toekomstdoelen zijn. 

Over Michael Duffy

• Geboortedatum: 12 oktober 1994

• Woont in: Duitsland

• Komt uit voor: Ierland 🇮🇪

• Discipline: springen

• Instagram: @duffy_michael1
  
  

We beginnen het interview met een nogal existentiële vraag:

Hoe zou je jezelf beschrijven tegenover mensen die je nog niet kennen?

– Als rustig denk ik, ik ben niet iemand die het hoogste woord voert. En gedreven. Ik ben erg gefocust op de paarden en op mijn carrière. Hoe ik mezelf verder zou beschrijven? Hmm. Ik weet het niet. Ik ben best saai denk ik, haha.

Hoe ben je met paarden in contact gekomen?

– Mijn grootvader was parcoursbouwer en dat deed hij wereldwijd. Hij bouwde parcoursen op Spruce Meadows, de Wereldspelen in Dublin, Olympia London, en op wedstrijden in Australië en Libië. Hij bouwde overal. Mijn vader was ook springruiter en reed op heel hoog niveautoen hij jonger was. Hij kwam meerdere keren uit voor Ierland op de Nations Cup. Daarna kwam ik min of meer met de pony’s, en dat kreeg toen de overhand. 

Gezien de carrière van zijn grootvader en vader is het misschien geen verrassing dat Michael al vroeg wist dat hij springruiter wilde worden. Maar hij vertelt dat hij op jongere leeftijd ook erg geïnteresseerd was in racen. 

– Toen ik jong was, vond ik racen ook heel interessant. Toen ik jonger was, nam ik de volbloeden mee naar buiten om te trainen. Ik aarzelde of ik goed genoeg was voor het racen. Maar het probleem toen ik met de volbloeden aan de slag ging, was dat ik al op een te hoog niveau sprong. Ik was al behoorlijk succesvol bij de pony’s en de junioren enzo, dus het zou best wel een grote stap zijn om dat te laten vallen. 

“Je moet naar het paard luisteren. Het paard geeft aan wanneer het er klaar voor is. Sommige paarden hebben wat meer tijd nodig, maar als je ze die kunt geven zal je geduld worden beloond.”

– Michael Duffy

Wat zijn in jouw ogen de belangrijkste kwaliteiten van een goed springpaard?

– Helena Stormanns vertelde me iets wat ik nooit ben vergeten: het is een marathon, geen sprint. En dat is heel erg waar. Toen ik jonger was, was ik misschien een tikje ongeduldig. Niet dat ik nu heel veel geduld heb, maar het is wel een stuk verbeterd! Vergeet niet: om een carrière op te kunnen bouwen in de paarden, moet je lang met ze werken. Als je het juiste pad blijft volgen met een paard, wordt je geduld uiteindelijk beloond. 

Hij benadrukt nogmaals het belang van geduld:

–  Ik heb vanochtend met een 4-jarige, een 5-jarige en een 6-jarige gesprongen, en die lopen allemaal op hetzelfde niveau: 90 cm. De een is weliswaar twee jaar ouder dan de ander, maar zij had een veulen gekregen en was er nog niet aan toe. Nu wel, en ze blijkt superslim. Maar je moet naar het paard luisteren. Het paard geeft aan wanneer het er klaar voor is. Sommige paarden hebben wat meer tijd nodig, maar als je ze die kunt geven zal je geduld worden beloond. 

Wat zijn je doelen voor de lange termijn als springruiter?

– Ik denk dat de Olympische Spelen het hoogste doel zijn. Maar eerst zijn er de Wereldspelen in Aken in 2026. Daarvoor gaan we nog drie maanden naar Wellington, gevolgd door de Nations Cups en het EK deze zomer. En er staan natuurlijk nog een paar Grand Prix en andere dingen die ik graag wil meepakken op het programma. Ik ga waarschijnlijk niet zo veel internationale competities rijden als vorig jaar, maar me iets meer richten op de Nations Cups. Tegen het einde van het seizoen wil ik een paar Rolex-wedstrijden rijden, zoals Dublin en Brussel.

“We willen allemaal de nr. 1 zijn in deze sport, en Grand Prix en de Olympische Spelen winnen. Maar de belangrijkste persoon die jou moet inspireren, ben je eigenlijk zelf.”

– Michael Duffy

Wie of wat inspireert je (al dan niet paardgerelateerd)?

– ​​Eerlijk gezegd zijn er veel manieren waarop je naar deze vraag kunt kijken:

• zelf heb ik een bepaalde gretigheid wat de sport betreft. We willen allemaal de nr. 1 zijn in deze sport, en Grand Prix en de Olympische Spelen winnen. Maar de belangrijkste persoon die jou moet inspireren, ben je eigenlijk zelf. Je moet het willen doen. En het is heel makkelijk om te zeggen dat je het wilt doen, maar het is een ander verhaal om daadwerkelijk het werk erin te steken. 

  
  

• Voor wat betreft het rijden zijn er op dit moment heel veel goede ruiters. Ik denk dat je je niet op één specifieke ruiter moet richten. Kijk naar de fijngevoeligheid waarmee Marcus Ehning rijdt, dat is fantastisch. En Harrie Smolders, die kan zo nauwkeurig rijden! In mijn jeugd keken we graag oude video's van Eddie Macken, die in Ierland wordt gezien als een held en in de jaren '80 een grote ruiter was. Maar er zijn zoveel mensen, en je kunt van iedereen leren. Zoals ik al zei, werk ik nu nauw samen met Helena Stormanns. Zij heeft zelf veel in de sport gedaan en helpt me heel goed. 
  
  

• En natuurlijk zijn het ook de paarden. Het is geen kantoorbaan van 9 tot 5. Het is 24/7. Laatst bracht ik een paar vrije dagen thuis door in Ierland, en daar liep ik tegen de muren op. Tussen de paarden ben ik meer ontspannen.

Als je iets tegen je jongere zelf kon zeggen, wat zou dat dan zijn? 

– Dat zou zeker over het geduld gaan waar ik het eerder over had. Ik zou tegen mezelf zeggen: ‘het komt goed’. Toen ik op mijn 19e wegging uit Shane Breen’s, had ik twee paarden en verder geen geld, niks. Ik vroeg aan jongens uit de buurt of ik mee mocht rijden naar wedstrijden. Twee jaar later reed ik mijn eerste Nations Cup. Dus ik zou tegen mezelf zeggen: probeer dingen iets meer te op hun beloop te laten en niet zo te forceren. 

“Ik vind het geweldig om van een 3-jarige af gebokt te worden, ik vind het geweldig om Grand Prix te rijden, en alles daartussenin ook.”

– Michael Duffy

Wat vind je het leukst: wedstrijden rijden, andere ruiters trainen, of jonge paarden opleiden?

– Eerlijk gezegd vind ik het allemaal leuk. Iedereen vindt natuurlijk de anderhalve minuut dat je een 5-sterrencup of Grand Prix of kampioenschap rijdt geweldig, dat is gewoon fantastisch. Maar ik heb vanochtend twee 3-jarigen gereden, en ik vind het ook heerlijk om daarmee bezig te zijn. En ik heb veel ruiters die in het verleden bij me getraind hebben, en ik ben heel trots op hen. Ik ben gewoon gek op paarden, ik vind alles eraan geweldig. Ik vind het geweldig om van een 3-jarige af gebokt te worden, ik vind het geweldig om Grand Prix te rijden, en alles daartussenin ook. 

Waarom denk je dat Ierland zo goed presteert op springgebied?

– Ik denk dat er veel verschillende factoren een rol spelen. Een van de belangrijkste is dat paarden in Ierland heel toegankelijk zijn, er zijn heel veel paarden en pony’s overal. Het is zo makkelijk om een paard te vinden, naar de manege te gaan en te leren rijden. Op veel andere plekken, in de Verenigde Staten bijvoorbeeld, is paardrijden ontzettend duur. Hier zijn er zo veel kansen.

Tegelijkertijd zijn er ook uitdagingen, voegt Michael toe.

– Het is vrij lastig om vanuit Ierland op topniveau mee te rijden: we zijn het meest westelijke punt van Europa en het duurt twee dagen om alleen al in Calais te komen. Op langere termijn geeft dat wel problemen. Maar waarom zijn er zo veel goede Ierse ruiters? Omdat er veel concurrentie is, zelfs op jonge leeftijd al. Toen ik opgroeide, was het elk weekend -en dan bedoel ik echt elk weekend – strijd tussen Bertram Allen, Eoin McMahon, Michael G. Duffy, Kellie Allen, Emily Turkington en mezelf… We waren met zoveel, en tijdens elke Pony Grand Prix was iedereen bloedfanatiek. Er was een hele felle concurrentie voor het EK Pony’s.  

– En als je het echt wil maken, moet je van huis weg. Of het moet misschien niet, maar 90% doet het wel. Als je bereid bent om het comfort van je huis en je familie achter te laten, zoals ik deed op mijn 17e, dan geeft dat wel aan dat je heel gemotiveerd bent. Dat je dit echt wilt. 

“Ik deed er alles aan om weg te komen, betere wedstrijden te rijden, betere paarden te vinden en mezelf waar te maken.”

– Michael Duffy

Hoe was het om het huis uit te gaan op je 17e?

– Ik weet nog dat ik niet kon wachten. Van mijn moeder moest ik eerst mijn school afmaken, en dat laatste jaar liep ik echt tegen de muren op. Ik werkte destijds voor Cian O'Connor en daarnaast ging ik fulltime naar school. Ik had m'n boeken bij me, maar die kregen niet heel veel aandacht... Op dat moment had ik al een keer een 5-sterren gereden in Dublin. Ik was al nationaal kampioen en had lokaal al best veel gewonnen, en ik deed er alles aan om weg te komen, betere wedstrijden te rijden, betere paarden te vinden en mezelf waar te maken. 

Wat zijn je favoriete producten van MD?

– De truien zijn echt heel comfortabel, en de rijbroeken ook. Ze gaan heel lang mee. De handschoenen zijn ook geweldig. Soms, als handschoenen niet goed passen, is het contact met de teugels niet goed, maar deze handschoenen zijn top. En ik heb nog een paar items die ik nog niet heb gedragen.